سفارش تبلیغ
صبا ویژن

انواع افسردگی

افسردگی شایع است

در هر سال، حدود یک میلیون نفر در استرالیا افسردگی را تجربه می کنند. از هر شش زن یک نفر و از هر هشت مرد یک نفر در طول زندگی خود دچار افسردگی می شوند. خبر خوب این است که درست مانند یک بیماری جسمی، افسردگی نیز قابل درمان است و درمان های موثری در دسترس است.

 

هر چه یک فرد مبتلا به افسردگی زودتر به دنبال حمایت باشد، زودتر می تواند بهبود یابد.

 

انواع افسردگی

افسردگی انواع مختلفی دارد. علائم برای هر یک می تواند از نسبتاً جزئی (اما هنوز ناتوان کننده) تا بسیار شدید باشد. انواع اصلی افسردگی عبارتند از:

 

افسردگی اساسی

اختلال دیس تایمیک

اختلال دوقطبی (که قبلاً افسردگی شیدایی نامیده می شد)

اختلال سیکلوتیمیک

اختلال عاطفی فصلی (SAD).

درمان افسردگی

بعید است که افسردگی به خودی خود از بین برود. در واقع، اگر افسردگی نادیده گرفته شود و درمان نشود، می‌تواند ماه‌ها و گاهی سال‌ها ادامه داشته باشد و اثرات منفی زیادی بر زندگی فرد داشته باشد.

 

هر فردی باید درمان مناسب خود را پیدا کند. یافتن درمانی مؤثر می‌تواند به زمان و صبر نیاز داشته باشد.

 

انواع مختلف افسردگی نیاز به درمان متفاوتی دارند. علائم خفیف ممکن است با موارد زیر کاهش یابد:

 

یادگیری در مورد شرایط

تغییرات سبک زندگی (مانند ورزش منظم)

درمان روانشناختی توسط یک متخصص سلامت روان یا از طریق درمان های الکترونیکی آنلاین ارائه می شود.

برای افسردگی متوسط ??تا شدیدتر، احتمالاً به درمان های پزشکی در ترکیب با این درمان های دیگر نیاز است.

 

درمان افسردگی باید با مراجعه به پزشک شروع شود. یک مشاوره طولانی را رزرو کنید تا به شما فرصت دهد تا در مورد علائم و گزینه های درمانی خود صحبت کنید. ممکن است پزشک از شما بخواهد که یک پرسشنامه غربالگری را پر کنید یا آزمایشاتی را برای رد سایر شرایط انجام دهید.

 

پزشک شما ممکن است شما را به یک روانشناس، مددکار اجتماعی، مشاور یا روانپزشک ارجاع دهد. برای دیدن اکثر این متخصصان از طریق Medicare می توانید به تخفیف دسترسی پیدا کنید. این مستلزم آن است که پزشک شما یک برنامه بهداشت روانی GP برای شما بنویسد - از آنها برای جزئیات بیشتر بخواهید.


انواع روان درمانی مورد استفاده در درمان PTSD

درمان اختلال استرس پس از سانحه می تواند به شما کمک کند تا کنترل زندگی خود را دوباره به دست آورید. درمان اولیه روان درمانی است، اما می تواند شامل دارو نیز باشد. ترکیب این درمان ها می تواند به بهبود علائم شما کمک کند:

 

به شما مهارت هایی را آموزش می دهد تا علائم خود را برطرف کنید

به شما کمک می کند در مورد خود، دیگران و جهان بهتر فکر کنید

یادگیری راه های مقابله در صورت بروز مجدد علائم

درمان سایر مشکلات اغلب مرتبط با تجربیات آسیب زا، مانند افسردگی، اضطراب، یا سوء استفاده از الکل یا مواد مخدر

مجبور نیستید به تنهایی بار PTSD را تحمل کنید.

 

روان درمانی

چندین نوع روان درمانی که گفتار درمانی نیز نامیده می شود، ممکن است برای درمان کودکان و بزرگسالان مبتلا به PTSD استفاده شود. برخی از انواع روان درمانی مورد استفاده در درمان PTSD عبارتند از:

 

شناخت درمانی. این نوع گفتار درمانی به شما کمک می‌کند تا روش‌های تفکر (الگوهای شناختی) را که شما را درگیر نگه می‌دارند، بشناسید - برای مثال، باورهای منفی در مورد خودتان و خطر وقوع دوباره چیزهای آسیب‌زا. برای PTSD، شناخت درمانی اغلب همراه با مواجهه درمانی استفاده می شود.

درمان از طریق مواجهه. این رفتار درمانی به شما کمک می‌کند تا با خیال راحت با موقعیت‌ها و خاطراتی که به نظرتان ترسناک می‌آیند، روبرو شوید تا بتوانید به طور موثر با آنها کنار بیایید. مواجهه درمانی می تواند به ویژه برای فلاش بک ها و کابوس ها مفید باشد. یک رویکرد از برنامه های واقعیت مجازی استفاده می کند که به شما امکان می دهد دوباره وارد محیطی شوید که در آن تروما را تجربه کرده اید.

حساسیت زدایی و پردازش مجدد حرکات چشم (EMDR). EMDR نوردهی درمانی را با یک سری حرکات هدایت شده چشم ترکیب می کند که به شما کمک می کند خاطرات آسیب زا را پردازش کنید و نحوه واکنش خود را به آنها تغییر دهید.

درمانگر شما می تواند به شما کمک کند مهارت های مدیریت استرس را توسعه دهید تا به شما کمک کند شرایط استرس زا را بهتر مدیریت کنید و با استرس در زندگی خود کنار بیایید.

 

همه این رویکردها می توانند به شما کمک کنند پس از یک رویداد آسیب زا کنترل ترس پایدار را به دست آورید. شما و متخصص سلامت روانتان می‌توانید در مورد اینکه چه نوع درمان یا ترکیبی از درمان‌ها می‌تواند بهترین نیازهای شما را برآورده کند، صحبت کنید.

 

ممکن است درمان فردی، گروه درمانی یا هر دو را امتحان کنید. گروه درمانی می تواند راهی برای برقراری ارتباط با دیگرانی که تجربیات مشابهی را تجربه می کنند ارائه دهد.


درمان_اختلال استرس پس از سانحه

درمان اختلال استرس پس از سانحه

درمان های اصلی برای اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) درمان های گفتاری و دارو هستند.

 

کنار آمدن با رویدادهای آسیب زا بسیار دشوار است، اما مواجهه با احساسات و دریافت کمک حرفه ای اغلب تنها راه درمان موثر PTSD است.

 

این امکان وجود دارد که سال ها پس از وقوع رویداد یا رویدادهای آسیب زا، PTSD با موفقیت درمان شود، به این معنی که هیچ وقت برای کمک گرفتن دیر نیست.

 

ارزیابی

قبل از انجام درمان برای PTSD، ارزیابی دقیق علائم شما انجام می شود تا اطمینان حاصل شود که درمان با نیازهای فردی شما مطابقت دارد. این ممکن است توسط پزشک عمومی یا متخصص انجام شود.

 

می‌توانید برای شروع این فرآیند به پزشک عمومی مراجعه کنید، یا می‌توانید خود را برای ارزیابی به یک سرویس گفتار درمانی معرفی کنید. اگر علائم PTSD برای بیش از 4 هفته داشته باشید یا علائم شما شدید باشد، احتمالاً به شما پیشنهاد درمان داده می شود.

 

تعدادی از متخصصان سلامت روان وجود دارند که در صورت ابتلا به PTSD ممکن است به آنها مراجعه کنید، مانند یک روان درمانگر، روانشناس، پرستار روانپزشکی اجتماعی یا روانپزشک.


اختلال استرس پس از سانحه..

اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) یک وضعیت سلامت روان است که در اثر رویدادهای بسیار استرس زا، ترسناک یا ناراحت کننده ایجاد می شود.

 

علائم اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)

فرد مبتلا به PTSD اغلب این رویداد آسیب زا را از طریق کابوس و فلاش بک تجربه می کند و ممکن است احساس انزوا، تحریک پذیری و گناه را تجربه کند.

 

آنها همچنین ممکن است مشکلات خواب داشته باشند، مانند بی خوابی، و تمرکز برای آنها مشکل باشد.

 

این علائم اغلب به اندازه کافی شدید و مداوم هستند که تأثیر قابل توجهی بر زندگی روزمره فرد دارند.

 

علل اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)

هر موقعیتی که فرد آسیب زا بداند می تواند باعث PTSD شود.

 

این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:

 

تصادفات جاده ای جدی

تجاوزات شخصی خشونت آمیز، مانند تجاوز جنسی، دزدی یا سرقت

مشکلات جدی سلامتی

تجربیات زایمان

PTSD می تواند بلافاصله پس از تجربه یک رویداد ناراحت کننده ایجاد شود یا ممکن است هفته ها، ماه ها یا حتی سال ها بعد رخ دهد.

 

تخمین زده می شود که PTSD از هر 3 نفری که تجربه آسیب زا دارند، 1 نفر را تحت تاثیر قرار می دهد، اما دقیقاً مشخص نیست که چرا برخی افراد به این بیماری مبتلا می شوند و برخی دیگر نه.

 

اختلال استرس پس از سانحه پیچیده (PTSD)

افرادی که به طور مکرر موقعیت های آسیب زا، مانند غفلت شدید، سوء استفاده یا خشونت را تجربه می کنند، ممکن است با PTSD پیچیده تشخیص داده شوند.

 

PTSD پیچیده می تواند علائمی مشابه PTSD ایجاد کند و ممکن است تا سال ها پس از رویداد ایجاد نشود.

 

اگر تروما در اوایل زندگی تجربه شود، اغلب شدیدتر است، زیرا این می تواند بر رشد کودک تأثیر بگذارد.


Symptoms of obsessive-compulsive disorder

What is obsessive-compulsive disorder?

 

People with obsessive compulsive disorder often suffer from obsessive thoughts or compulsive behaviors. Obsessive thoughts will reoccur again and again, and patients often feel that they are excessive, unreasonable, and do not want them to appear, but they cannot control themselves. In order to offset or avoid the anxiety and uncertainty caused by these forced thoughts, patients will engage in repetitive behaviors or rituals to relieve the anxiety and uncertainty. These repeated behaviors are "compulsive behaviors."

Symptoms of obsessive-compulsive disorder

 

 

Obsessive thoughts: including repeated and persistent thoughts, images, and even impulsive thoughts, with content related to safety, right and wrong, perfect accuracy, symmetry; and morality, such as sex, violence, filth, religion, sin, etc. For example: having doubts about the correctness of your wording and needing to check or confirm it in your mind; repeatedly thinking about the logic or correctness of 1+1=2), forced recall (things you have experienced that you don’t need to recall originally, but you have to remember them) Reviewing memories in the mind), obsessive compulsion (when walking to a high place, there is an urge to jump down, fear of losing control and hurting others, etc.)...etc.

 

Compulsive behavior: The original intention is to offset ideological doubts, worries and emotional anxiety, but as a result, ritualized habits appear after constant adjustments. For example: forced checking (repeatedly checking whether the doors and windows are closed when going out), forced washing (repeated hand washing, bathing, etc.), forced actions (such as touching the seat with your hands before sitting on a chair); many ritualized behaviors are If interrupted, you will have to start over. In severe cases, habitual avoidance behavior will occur, resulting in disability in life.